μεσοκάθαρος

και μισοκάθαρος, -η, -ο (Μ μεσοκάθαρος, -ον)

1. αυτός που δεν είναι τελείως καθαρός

2. (για αλεύρι) αυτός από τον οποίο δεν έχει αφαιρεθεί όλο το πίτουρο

3. (για ψωμί) κατασκευασμένος από μικτό, πιτυρούχο αλεύρι

μσν.

το ουδ. ως ουσ. τὸ μεσοκάθαρον (για ψωμί) αυτό που είναι δεύτερης ποιότητας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο)-* + καθαρός (πρβλ. πεντα-κάθαρος). Για τη σχέση μεταξύ μεσοκάθαρος και μισοκάθαρος βλ. μεσ(ο)-].